Ik kan mij helemaal verliezen in goede moordspelen, moordseries en moordboeken. Het klinkt misschien gek, maar ik krijg hierdoor vaak inspiratie voor een creepy verhaallijn - uiteraard niet met de gedachten dit daadwerkelijk uit te voeren. ;) Op dit moment houd ik de verhalen nog even voor mijzelf, omdat ik nog niet helemaal tevreden ben met het eindresultaat, maar ook omdat ik ht toch best een groot ding vind om dit met een ander te delen. Wellicht vind je hier in de toekomst een aantal van mijn eigen verhalen of een moordspel.

Dit ben ik!

Eleonora, that's me! Geboren en getogen in een idyllisch huisje aan de rand van Nijmegen, vol met allerlei boeken en creatieve uitspattingen van mijn ouders. Opgegroeid in een vrolijk gezin waarbij wij altijd gestimuleerd zijn ons hart te volgen en ons niet te leiden door de ideeën en opvattingen van anderen.

Op jonge leeftijd raakte ik al verdwaald in de verhalen van ontelbare boeken, ik las echt dag en nacht. Regelmatig kwamen mijn ouders midden in de nacht op mijn kamer om mijn nachtlampje uit te doen, en mijn boek op mijn nachtkastje te plaatsen waar zij gelukkig - ik ben ze er nog altijd dankbaar voor - mijn boekenlegger waar ik apetros op was, weer teruglegden op de pagina waar ik was gebleven, zodat ik ongestoord de volgende dag weer verder kon lezen tot mijn ogen erbij dichtvielen. Ik ben dan ook op vrij jonge leeftijd al begonnen met het lezen van volwassen boeken, of spannende boeken, het is nogal subjectief wanneer een boek "volwassen" is. Maar goed, je begrijpt me denk ik. Om een lang verhaal kort te maken: op jonge leeftijd was ik al verslaafd aan de intrigerende, spannende verhalen met diepgaande karakters. Daar is tot op heden - gelukkig - nog niets aan veranderd!

Een aantal jaartjes verder, zag ik voor het eerst CSI op televisie. Ik kan het mij nog goed herinneren, ik keek met grote ogen naar alle "heftige" beelden voor de ogen van een kind. Mijn moeder probeerde dit nog weg te wuiven, en te zeggen dat ik daar nog veel te jong voor was. Maar mijn moeder ontkwam niet aan mijn interesse voor dergelijke series, en begreep dat ik er geen nachtmerries en enge dromen kreeg, waarop ik vervolgens letterlijk iedere aflevering van CSI heb gekeken. En uiteraard vervolgens ook van andere series en films.

Nog weer een aantal jaren later, kwam ik - na mijn ontdekking voor de passie van heftige verhalen en beelden - ook in aanraking met moordspelen, waarvan volgens mij mijn eerste ervaring met het spel Cluedo was. Dit is iets wat ik ook nooit meer heb losgelaten. Nu was het niet alleen mogelijk om creepy verhalen te lezen en te volgen middels een serie, maar vanaf dat moment was het ook mogelijk om in een moordspel je eigen mysterie te creeëren of te beleven! Daarom staat deze categorie ook niet voor niets als eerste in mijn navigatiebalk. :)